Laatste drie weken Indonesië
Door: Bram Bossché
Blijf op de hoogte en volg Bram
01 Juni 2014 | Nederland, Rotterdam
Het duikparadijs Raja Ampat:
De laatste keer dat ik had geschreven, stond ik op het punt om naar 1 van de eilanden in het Raja Ampat gebied te gaan (noordwest Papua). Ik wilde weten of Raja Ampat inderdaad tot 1 van de duikparadijzen op aarde behoort. Ik kan inmiddels mededelen dat het waar is, dat het onderwaterleven daar zeer divers is. Niet alleen is er heel veel en verschillend koraal, ook de hoeveelheid en diversiteit aan vissen is zeer groot. Foto 4 t/m 82 is slechts een fractie van wat ik gezien heb onderwater. Ik heb meer foto’s, maar de meeste daarvan zijn te vaag, omdat het water vaak troebel was. Ik was er in de laatste weken van het droge seizoen en dan wordt het water steeds meer troebel. De beste periode om te duiken in het Raja Ampat gebied is in december en januari (in het midden van het droge seizoen). De zichtbaarheid onderwater is er dan het best.
Reuzenmanta’s:
Voor mij, de hoogtepunten tijdens de week in Raja Ampat waren de duiken met de reuzenmanta’s (foto 5 t/m 16). De eerste de beste reuzenmanta die ik zag tijdens een duik is waarschijnlijk de grootste reuzenmanta die er rond zwemt. Althans, dat beweerde de duikinstructeur die er al een half jaar elke dag aan het duiken was. De reuzenmanta had ongeveer een spanwijdte van 6 meter. Echt een gigant! Ze kunnen zelfs 7 meter worden en 9 meter lang met een gewicht van 1300 kilogram. Als je de vis ziet zwemmen, is het net een ruimtevaartschip dat door de ruimte vliegt. Heel indrukwekkend! Ik heb er een filmpje van, maar helaas kan ik het niet downloaden op mijn weblog. Bestand is te groot. Ook heb ik foto’s ervan, maar deze zijn te wazig door het troebele water op dat moment. De reuzenmanta’s op de foto’s die ik wel geplaatst heb op mijn weblog hadden allen een spanwijdte van 2-4 meter. Ook groot dus. Ze zijn overigens ongevaarlijk voor mensen. De staart is niet giftig, in tegenstelling tot de staart van de pijlstaartrog. Ze eten planktondiertjes en kleine visjes. Slechts de grote haai en de orka zijn de natuurlijke vijanden van de reuzenmanta (en de mens natuurlijk, helaas zoals gewoonlijk).
Het mini-eiland Kri:
In Raja Ampat zat ik op het eiland Kri, niet veel groter dan een paar vierkante kilometer. Geen winkels, geen verkeer, geen gebouwen, geen televisie, geen internet; slechts zand, jungle, hutjes, een paar resorts, een begraafplaats voor de paar oorspronkelijke eilandbewoners en overal zee om je heen. Foto 82 t/m 89 geven een indruk van het eiland. De foto’s zijn genomen voor mijn hut. Op foto 83 achter het zitbankje is het hutje te zien. Heel rustgevend, maar na een week had ik het ook wel weer gehad, op het duiken na dan. Als ik op dat moment vrouwelijk gezelschap had gehad, had ik het waarschijnlijk langer uitgehouden. Maar ook qua kosten kon ik er niet te lang blijven. De prijzen voor het duiken en het verblijf op het huttencomplex viel allemaal erg mee. Het was niet veel duurder dan op andere plekken in Indonesië. Maar duiken in het algemeen is nooit goedkoop. Wanneer je naar 1 van de resorts gaat, zul je vele malen duurder uit zijn. Het is dan wel meteen een stuk luxer. Ik verbleef op een zogenaamde ‘homestay’, een huttencomplex gerund door een lokale familie.
5 Dagen met de scooter door Bali:
Tijdens de laatste week van mijn reis in Indonesië ben ik nog 5 dagen met een scooter door heel Bali heen gecrost. Bali is ongeveer 100 km bij 170 km. Dat was wederom een mooi avontuur en een goede afsluiter van mijn reis. Foto 98 t/m 103 laten zien wat voor uitzichten ik zoal onderweg had. Ook kon ik het niet laten om nog een paar duiken te maken (zie: foto 110 t/m 117). Op de weg moest ik soms uitwijken voor kleine aapjes. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt; vogels, veedieren, katten, honden, slangen, die wél, maar apen nog niet.
Babykrabben:
Op foto 104 t/m 106 zijn hele kleine krabbetjes te zien. Deze kwam ik toevallig tegen op de laatste strandwandeling die ik maakte in Indonesië. Tegen de stroming in maken de babykrabben hun weg van de zee naar de rivier. Ik vermoed dat ze opgroeien in de rivier en zodra ze groot genoeg zijn, gaan ze weer terug naar zee. Want ik weet dat volwassen krabbensoorten vrijwel altijd op de zeebodem leven. Daar worden ook de eitjes gelegd, waaruit larven komen die microscopisch klein zijn en als plankton in open zee leven.
Terug in Nederland:
Na Bali ben ik naar Jakarta, de hoofdstad, gevlogen. Hier ben ik nog 1 nacht en ochtend geweest en daarna ben ik in 19 uur weer terug gevlogen naar Nederland, waar mijn ouders me hebben opgehaald van Schiphol.
Zo, dat was mijn reis in Indonesië! Ik wil iedereen bedanken, die gereageerd heeft op mijn weblog!
Ik had even het plan om in de zomermaanden als duikinstructeur in Spanje te gaan werken. Helaas gingen de dingen niet zoals ik wilde en nu heb ik besloten om aankomende tijd weer in Nederland te blijven. Ik hoop snel weer ergens aan de bak te kunnen of een andere manier te vinden om geld te verdienen. Wens me geluk! Wellicht dat ik volgend jaar alsnog als duikinstructeur in Spanje ga werken. Wordt vervolgd!
-
01 Juni 2014 - 21:45
John Bakkes:
Hi Bram.
Leuk om te zien en te lezen waar je allemaal gweest bent. Prachtig die onderwaterfotos. Maar de landschappen bover water doen er niet voor onder.
Beter laat, het verslag, dan nooit. En ik lees het toch niet altijd direct nadat je het geplaatst hebt. Dus...
Zie je weer in Rotterdam,
Groet,
John -
06 Juni 2014 - 10:18
Paul:
He Bram,
mooi reisverslag en fraaie plaatjes over een heel andere wereld. Maar nummer 17, wat voor manta is dat?
Groeten Paul -
18 Juni 2014 - 12:23
Sjoerd:
Geluk! ;-)
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley