Australië (zuidwesten)
Door: Bram Bossche
Blijf op de hoogte en volg Bram
03 Mei 2006 | Australië, Brisbane
Hai-di-ho!
Om wat sympathie te tonen, zal ik eerst vertellen dat het hier in Australië winter aan het worden is. Dat betekent dat het in het zuiden van Australië relatief koud is en regenachtig. Dus bijna alle kleren die ik bij mij heb, zijn daar niet van toepassing.
Vandaar dat ik besloten heb om maar wat noordelijker en oostelijker te gaan reizen. Ik zit nu in Brisbane. Overdag is het hier zo’n 20-25 graden, strakblauwe hemel en ‘s avonds koelt het af tot een graad of 10, lekker slapen dus.
Ondanks het mindere weer in het zuidwesten van Australie heb ik toch weer leuke dingen meegemaakt. Na de 3 dagen lange reis van Adelaide naar Perth ben ik een kleine week in Perth geweest. Ik heb daar niet veel bijzondere dingen gedaan. Ik ben daar nog een aantal dagen ziek geweest, diarree. Hopelijk is dat geen nasleep van de diarree die ik in Laos had.
Na Perth ben ik samen met twee Duitsers en een Engelsman op pad geweest. Eerst ten oosten van Perth en daarna ten zuiden van Perth. 700 Km ten oosten van Perth hebben we Wave Rock gezien. Deze door veel toeristen bekeken rots lijkt op een golf (zie: foto’s).
Na Wave Rock zijn we naar de zuidkust gereden (Esperance en Albany). Hier heb ik een paar hele mooie foto’s kunnen maken. Kijk maar.
Het hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk, van de 6-daagse tour was toch wel de Bicentennial Tree. Dit is een boom van 75 meter hoog en staat midden in een woud met duizenden andere reusachtige bomen. Je voelt je in dit woud net een kabouter. Normaal vind ik een boom heel saai (echt waar!). maar deze boom was heel indrukwekkend. Op de foto’s kun je zien dat je in deze boom kunt klimmen. Erg veilig is het niet. Als je uitglijdt, is er niks dat je opvangt. Zo onverschillig als ik ben, kon het niet laten om naar de top van de boom te klimmen. Ik denk dat ik nu begrijp wat hoogtevrees is. Het eerste stuk klimmen viel nog mee, maar voor de laatste meters naar de top had ik toch echt een luier nodig. Ik stond dan ook met knikkende knietjes bovenaan en dat werd nog erger toen het begon te stormen en te regenen. Best een lekker gevoel als zo’n boom heen en weer gaat wiebelen. Not! Desalniettemin was het uitzicht wederom meer dan de moeite waard.
Toen de storm ging liggen (duurde gelukkig kort), ben ik snel naar beneden gegaan, want mijn Duitse en Engelse vrienden stonden alweer, voor de zoveelste keer, op me te wachten. Verdorrie. Kan ik er wat aan doen dat zij niet naar boven wilden? Ze wilden wel heel graag weten hoe het was. Ik heb gezegd dat er niks aan was. Oh ja, nog een flauwigheitje. Ik had water in een bierflesje gedaan, dopje erop gedraait, netjes in de verpakking gedaan en in de koelkast gezet. Wie denk je dat eruit gaat drinken? Een van die gezellige Duitsers natuurlijk. Hahaha. Zij konden er niet om lachen.
De op een na laaste dag hebben we in de omgeving van Margaret River (ten zuiden van Perth) wijn, kaas, bier en chocola geproefd. Als ik het mag geloven, komen daar de beste wijnen van Australië vandaan. Ik geloof het graag, de wijntjes smaakten prima! En het chocolade-bier trouwens ook! Dezelfde Duitser van dat ‘water-in-het-bierflesje’ liet nog een glas rode wijn vallen. Hij was heel interessant aan het doen over rode wijn en ineens, RINKEL-DE-TINKEL, iedereen kijken, wijn over zijn witgele shirt, overal glas op de grond. Stond die toch voor lul. Ik heb niet gelachen, hoor. Of stiekum toch wel. Hahaha.
De laatste dag ben ik nog naar een eiland gezwommen. De andere gingen alweer niet mee. Potverdrie, wat jammer nou. Aangekomen op dat eiland, zaten er toch een hoop boze meeuwen. Op een gegeven moment vlogen er zoveel krijzende meeuwen boven mijn hoofd, dat ik ze niet meer kon tellen. Sommige probeerden mij aan te vallen. Ik voelde me niet erg prettig met alleen mijn zwembroek aan en een grote tak in mijn hand (om de meeuwen van me af te slaan). Waarschijnlijk liep ik door hun broedgebied heen. Gelukkig hebben ze niet op mijn hoofd gepoept, dat had er helemaal bij moeten komen. De groep Pelikanen op het eiland was wel heel mooi om te zien. Dat zijn net Boeing 747’s, vooral als ze opstijgen en landen.
Deze keer hoefden George, Bina en Lorence niet op me te wachten. Ik was op de afgesproken tijd terug, terwijl ik niet eens een horloge had. Tja, zwemmen in de zee met onweer, had ik niet zoveel zin in. Voor de onweer los barstten was ik terug. Electric Boogie in het water doe ik wel een andere keer.
Terug in Perth heb ik een week in een heel relaxt huis gezeten met allemaal relaxte mensen in Scarborough Beach, een chill wijkje aan de zee. He he, wat een opluchting was dat. Ik dacht dat er alleen maar suffe Backpackers in Australie waren. Hier heb ik gesurfd, gebodyboard en vooral geontspand (nieuw voltooid deelwoord).
Helaas is de kans gering, dat ik ooit wereldkampioen surfen wordt. Na het vorig jaar in Zuid-Frankrijk te hebben geprobeerd, bleek het opnieuw een lastige opgave om op dat board te blijven staan. De kleine golfjes lukte wel, maar de grote golven waren opnieuw niet eenvoudig. Anders gezegd, de enige ‘special move’ die ik op een surfboard kan doen is de bekende ‘nose dive’. Dat wil zeggen, 1 seconde op je board staan, meegespoeld worden door de golf, 6 onderwater-koprollen maken, half verdrinken en dan met een bult op je hoofd weer boven komen. Tijdens een surfwedstrijd krijg je daar, jammer genoeg, geen punten voor.
(Volgens mij wordt mijn verhaal weer veel te lang. Ik zal het wat inkorten).
De laatste dag in Scarborough Beach heb ik nog een potje gevoetbald. De Engelsen tegen alle andere nationaliteiten (Frans, Duits, Australisch en Hollands). Wij hebben met dikke cijfers gewonnen. Dat vonden de Engelsen niet leuk. Het was een leuk weekje in Scarborough Beach.
Ik zit nu dus in Brisbane. Het is hier lekker weer elke dag. De hostel waar ik zit, is goed. Ik ga proberen om deze week naar Cairns te gaan. Cairns ligt 1200 km ten noorden van Brisbane en het weer is daar nog warmer (tropisch). In de buurt van Cairns hoop ik veel wilde dieren en watervallen te kunnen zien. Uiteraard zal ik het jullie binnenkort laten weten hoe het mij is af gegaan in en rondom Cairns.
Aan iedereen de hartelijke groeten en tot snel maar weer!
Bram
Om wat sympathie te tonen, zal ik eerst vertellen dat het hier in Australië winter aan het worden is. Dat betekent dat het in het zuiden van Australië relatief koud is en regenachtig. Dus bijna alle kleren die ik bij mij heb, zijn daar niet van toepassing.
Vandaar dat ik besloten heb om maar wat noordelijker en oostelijker te gaan reizen. Ik zit nu in Brisbane. Overdag is het hier zo’n 20-25 graden, strakblauwe hemel en ‘s avonds koelt het af tot een graad of 10, lekker slapen dus.
Ondanks het mindere weer in het zuidwesten van Australie heb ik toch weer leuke dingen meegemaakt. Na de 3 dagen lange reis van Adelaide naar Perth ben ik een kleine week in Perth geweest. Ik heb daar niet veel bijzondere dingen gedaan. Ik ben daar nog een aantal dagen ziek geweest, diarree. Hopelijk is dat geen nasleep van de diarree die ik in Laos had.
Na Perth ben ik samen met twee Duitsers en een Engelsman op pad geweest. Eerst ten oosten van Perth en daarna ten zuiden van Perth. 700 Km ten oosten van Perth hebben we Wave Rock gezien. Deze door veel toeristen bekeken rots lijkt op een golf (zie: foto’s).
Na Wave Rock zijn we naar de zuidkust gereden (Esperance en Albany). Hier heb ik een paar hele mooie foto’s kunnen maken. Kijk maar.
Het hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk, van de 6-daagse tour was toch wel de Bicentennial Tree. Dit is een boom van 75 meter hoog en staat midden in een woud met duizenden andere reusachtige bomen. Je voelt je in dit woud net een kabouter. Normaal vind ik een boom heel saai (echt waar!). maar deze boom was heel indrukwekkend. Op de foto’s kun je zien dat je in deze boom kunt klimmen. Erg veilig is het niet. Als je uitglijdt, is er niks dat je opvangt. Zo onverschillig als ik ben, kon het niet laten om naar de top van de boom te klimmen. Ik denk dat ik nu begrijp wat hoogtevrees is. Het eerste stuk klimmen viel nog mee, maar voor de laatste meters naar de top had ik toch echt een luier nodig. Ik stond dan ook met knikkende knietjes bovenaan en dat werd nog erger toen het begon te stormen en te regenen. Best een lekker gevoel als zo’n boom heen en weer gaat wiebelen. Not! Desalniettemin was het uitzicht wederom meer dan de moeite waard.
Toen de storm ging liggen (duurde gelukkig kort), ben ik snel naar beneden gegaan, want mijn Duitse en Engelse vrienden stonden alweer, voor de zoveelste keer, op me te wachten. Verdorrie. Kan ik er wat aan doen dat zij niet naar boven wilden? Ze wilden wel heel graag weten hoe het was. Ik heb gezegd dat er niks aan was. Oh ja, nog een flauwigheitje. Ik had water in een bierflesje gedaan, dopje erop gedraait, netjes in de verpakking gedaan en in de koelkast gezet. Wie denk je dat eruit gaat drinken? Een van die gezellige Duitsers natuurlijk. Hahaha. Zij konden er niet om lachen.
De op een na laaste dag hebben we in de omgeving van Margaret River (ten zuiden van Perth) wijn, kaas, bier en chocola geproefd. Als ik het mag geloven, komen daar de beste wijnen van Australië vandaan. Ik geloof het graag, de wijntjes smaakten prima! En het chocolade-bier trouwens ook! Dezelfde Duitser van dat ‘water-in-het-bierflesje’ liet nog een glas rode wijn vallen. Hij was heel interessant aan het doen over rode wijn en ineens, RINKEL-DE-TINKEL, iedereen kijken, wijn over zijn witgele shirt, overal glas op de grond. Stond die toch voor lul. Ik heb niet gelachen, hoor. Of stiekum toch wel. Hahaha.
De laatste dag ben ik nog naar een eiland gezwommen. De andere gingen alweer niet mee. Potverdrie, wat jammer nou. Aangekomen op dat eiland, zaten er toch een hoop boze meeuwen. Op een gegeven moment vlogen er zoveel krijzende meeuwen boven mijn hoofd, dat ik ze niet meer kon tellen. Sommige probeerden mij aan te vallen. Ik voelde me niet erg prettig met alleen mijn zwembroek aan en een grote tak in mijn hand (om de meeuwen van me af te slaan). Waarschijnlijk liep ik door hun broedgebied heen. Gelukkig hebben ze niet op mijn hoofd gepoept, dat had er helemaal bij moeten komen. De groep Pelikanen op het eiland was wel heel mooi om te zien. Dat zijn net Boeing 747’s, vooral als ze opstijgen en landen.
Deze keer hoefden George, Bina en Lorence niet op me te wachten. Ik was op de afgesproken tijd terug, terwijl ik niet eens een horloge had. Tja, zwemmen in de zee met onweer, had ik niet zoveel zin in. Voor de onweer los barstten was ik terug. Electric Boogie in het water doe ik wel een andere keer.
Terug in Perth heb ik een week in een heel relaxt huis gezeten met allemaal relaxte mensen in Scarborough Beach, een chill wijkje aan de zee. He he, wat een opluchting was dat. Ik dacht dat er alleen maar suffe Backpackers in Australie waren. Hier heb ik gesurfd, gebodyboard en vooral geontspand (nieuw voltooid deelwoord).
Helaas is de kans gering, dat ik ooit wereldkampioen surfen wordt. Na het vorig jaar in Zuid-Frankrijk te hebben geprobeerd, bleek het opnieuw een lastige opgave om op dat board te blijven staan. De kleine golfjes lukte wel, maar de grote golven waren opnieuw niet eenvoudig. Anders gezegd, de enige ‘special move’ die ik op een surfboard kan doen is de bekende ‘nose dive’. Dat wil zeggen, 1 seconde op je board staan, meegespoeld worden door de golf, 6 onderwater-koprollen maken, half verdrinken en dan met een bult op je hoofd weer boven komen. Tijdens een surfwedstrijd krijg je daar, jammer genoeg, geen punten voor.
(Volgens mij wordt mijn verhaal weer veel te lang. Ik zal het wat inkorten).
De laatste dag in Scarborough Beach heb ik nog een potje gevoetbald. De Engelsen tegen alle andere nationaliteiten (Frans, Duits, Australisch en Hollands). Wij hebben met dikke cijfers gewonnen. Dat vonden de Engelsen niet leuk. Het was een leuk weekje in Scarborough Beach.
Ik zit nu dus in Brisbane. Het is hier lekker weer elke dag. De hostel waar ik zit, is goed. Ik ga proberen om deze week naar Cairns te gaan. Cairns ligt 1200 km ten noorden van Brisbane en het weer is daar nog warmer (tropisch). In de buurt van Cairns hoop ik veel wilde dieren en watervallen te kunnen zien. Uiteraard zal ik het jullie binnenkort laten weten hoe het mij is af gegaan in en rondom Cairns.
Aan iedereen de hartelijke groeten en tot snel maar weer!
Bram
-
03 Mei 2006 - 07:07
Kees:
He Bram,
Het was me de klim wel 75 meter. Je weet nu hoe ik me voel als ik op de tafel sta. Schitterend rot de Wave Rock, ik kan alleen de maan niet vinden. Wat het surfen betreft ik kan het ook niet. Gelukkig verander je niet te erg en moeten mensen nog steeds op je wachten. Ik vind het echter wel wat te ver gaan dat je de derde wereldoorlog uitlokt door bij een Duitsen het bier te verwissellen met water, maar ja er zijn ook noig verstandige mensen. Over verstandig, die roofvogel is duidelijk en Gier een geen buizerd, dat zie je toch wel. He Bram geniet van je reis en ik hoop dat je veel wilde beesten ziet.
Groeten Kees. -
03 Mei 2006 - 10:17
Marion,:
He, oude macho. Jammer dat ze niet op je hoofd gepoept hebben joh, had je nog meer krullen gekregen!!!! Geniet nog maar lekker van het zonnetje daar, hier is het inmiddels ook 20 gr. Tot over een paar weken, groeten ook van John en de 'schatjes', Marion -
03 Mei 2006 - 11:52
Victor:
He Bram
het is duidelijk geen boom te hoog voor je is. tevens blijkt maar weer dat duitsers geen gevoel voor humor hebben (zeggen de engelsen al jaren). Aan die fake foto van ons kampioenschap wordt gewerkt.
groeten uit de Zon
Victor -
03 Mei 2006 - 14:04
Naomi:
Brammetje!!
Bedankt voor de sympathie, maar ik wil je niet onthouden dat volgens de piet paulusma de lente eindelijk zn intrede doet. Scheveningen zit vnv weer vol met rose en bier drinkend volk, en ik denk dat ik mij daar lekker in ga mengen :)
Doe daar alles wat je hier niet kunt, maar wel voorzichtig toch :)?
xNaomi
PS Moeten we hier nog Norit voor je inzamelen?? -
03 Mei 2006 - 17:01
Hans:
Ha die bram, zoals hierboven al gemeld word het eindelijk goed weer in Hollanda, zie je maar weer waar trainen met de slectie goed voor is, een klim van 75 mtr en een paar kilometer zwemmen in zee en geen spierpijn, geniet van de laatste loodjes en we zien je weer op de Hills. -
03 Mei 2006 - 19:30
Michael:
Hee Bramvlieg!!
Aardig gek bram in de boom. Mooie foto's ook. Moeten maar snel een keer een paar nose dives maken. Kunnen we onze eigen toernooi houden. Wedden dat ik win!! De volgende keer als je problemen met je ctrl-c toets hebt gebruik dan van die woorden potverdrie, asjemnou, chips, verhip, etc. Hahaha. Hee je kan wel zien dat je er alles uit haalt wat erin zit! Goedzo Duitser intimideren! Ga zo door en tot over een maandje eey! See ya mate -
03 Mei 2006 - 22:18
Marijke:
Brammie,
Je verveelt je niet, evenals gedragen....Wie op Bram wacht, wacht...Wat een engerd ben je zeg met die foto's vanuit die boom en die kleine mensjes eronder, toch lijk je op iemand! Nog veel plezier en tot over drie weken -
05 Mei 2006 - 08:09
P.:
He brammetje,
Ik heb me de kenker gezocht naar die mensen op de foto. Maar niet gevonden natuurlijk. Je kunt volgende keer beter een wat makkelijkere prijsvraag maken en er een prijs aan hangen. Kijk voor niks gaat de zon op en ook weer onder, vak te zien op je foto's. Maar zo te zien vermaak je je prima en maak je verkeerde vrienden. Ik ga nu weer even wat nuttigs doen ik heb lang genoeg op mijn linkerzij gelegen ik ga me nu even omdraaien.
PS: de prijsvraag over de roofvogel win ik, het is een gebraden kip met knoflookboter in een uilenpak.
-
08 Mei 2006 - 09:25
Gemma:
Bram, diepe bewondering voor je wat de boom betreft! Ik ben namelijk zo'n hoogte-poeperd( of met een t?) Alweer een erg leuk verslag en foto's, genieten voor jou maar ook voor het thuisfront! Wat humor al niet doet bij onze buren(bier), geweldig! Nog veel plezier! Dikke zoen, Gem -
09 Mei 2006 - 19:59
Paul:
Ha Bram, leuke veraslaggeving en mooie foto's. Wel es gehoord van het gezegde 'hoge bomen vangen veel wind' en snap je nu waar dat op slaat? Moet trouwens zeggen dat ervaring van deze schrijver 's nachts slapen bij kamperen ooit -0 graden was in tig jaar oude slaapzak van opa en oma, dus bij jou viel het nog mee. Nog veel plezier en avonturen toegewenst. -
09 Mei 2006 - 20:59
Marius:
Hé Bosse,
Heb je al gehoord dat Michael Jackson ziek is?
Hij ligt met een snotneus op bed!
Twee homo's vervelen zich!
Zegt de 1 tegen de ander "zullen we verstoppertje spelen?" Als je me vindt dan geef ik je een grote beurt"!
Waarop die ander zegt; "ja leuk, maar als ik je nou niet vindt?"
"Dan zit ik in het keukenkastje!"
Weer 's wat anders!
de groeten aan je voeten! -
22 Mei 2006 - 15:04
Jaap Koeman:
He Bram, ik zie je nu telkens in''ons' SMV broekje door Laos en Cambodja banjeren. Maar dat kan natuurlijk niet. Daarom heb ik net even 600 foto's voor je gekocht, en op al deze foto's moet je broek uit! Ik heb vast een paar onderschriftjes bedacht:
Mijn lul bij Angkor Wat
óf:
Mijn lul bij Ayers Rock
Verras ons!
Veel plezier nog.
Japie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
