Laatste beetje Azie

Hallo! Hallo! Hallo!

Hoe gaat het ermee? Met mij goed, ondanks het laatste beetje Azie niet helemaal vlekkeloos is verlopen. Lees hieronder maar.

Zo 'n kleine 3 weken heb ik Azie verlaten. De laatste keer zat ik in het zuiden van Thailand op het eiland Koh Tao. Na de helse 28-uur reis van Cambodja naar Koh Tao en het missen van de partyboot naar de 'wereldberoemde' Full Moon Party, dacht ik dat ik het stressen wel over zou zijn. Nou, mooi niet. Koh Tao bleek een eiland te zijn met uitersten. Het eiland zelf was bijzonder mooi, net een paradijs op aarde. Maar de mensen waren echt heel verveeld en vervelend. De Thaien zelf waren heel lui en klantonvriendelijk (het halve eiland zit aan drugs). En toeristen en reizigers komen er alleen om te duiken. dat had ik dus ook moeten doen. Van de 10 dagen die ik daar heb gezeten, heb ik 4 dagen gedoken. De overige dagen heb ik gefietst (2 x gevallen en 5 liter vocht verloren), rots geklommen (handen en voeten opengehaald), hardgelopen (verdwaalt in een donker jungle-paadje en 10 liter vocht verloren), een gat in m'n bed geschopt (er zat een luidruchtige gekko in m'n bed), gesnorkeld (te ver afgedwaald en ik heb moeten zwemmen en klimmen voor m'n leven met snorkel en al), te laat uitgecheckt (boete betalen), ruzie gemaakt met de partyboot-organisatie (geen geld teruggekregen). Ja, en zo kan ik nog wel doorgaan. Reizen, leuk joh, moet je ook doen.
Gelukkig maakte het duiken het weer allemaal goed. Snorkelen is mooi, maar duiken is nog veel mooier. Ik kan het iedereen aanraden, zo rustgevend en wonderlijk is het. Het is wel raar hoor, 18 meter onder water ademhalen door een mondstukje en kijken naar visjes die om je heen zwemmen. Ik heb dus 4 dagen gedoken, praktijk en theorie gedaan (stelt weinig voor) en ik heb nu mijn Open Water Paddi/ Certificaat. Dat houdt in dat ik nu over de hele wereld officieel 18 meter mag duiken.

Na Ko Tao ben ik naar Bangkok gegaan voor mijn vlucht naar Sydney. daar wachtte het volgende rampscenario op me. Zo wijs als ik ben, checkte ik telefonisch in Bangkok nog eventjes mijn vluchtgegevens na. Gelukkig maar, want mijn vluchtgevens waren veranderd. In plaats dat ik 's middags zou vliegen, moest ik nu 's avonds vliegen, wist een lief Taiwanees meisje mij te vertellen. Nou, dat doen we dan maar. Ik 's nachts naar het vliegveld. wat denk je? Gaat er helemaal geen vliegtuig naar Sydney, alleen maar naar Amsterdam! AAAAAAAAAH!!!!!!! EN EEN PAAR LELIJKE SCHELDWOORDEN ERBIJ!!!!! Hoewel ik uitkijk naar het wederzien met jullie en Nederland, leek het mij nog net iets te vroeg om terug te vliegen naar A...A...A... (sorry, 1 keer die naam is meer dan genoeg). Uiteindelijk heb ik kosteloos mijn ticket kunnen wijzigen en zou ik 1 dag later vliegen naar Sydney via Taipei (Taiwan) en Brisbane.
De vlucht van Bangkok naar Taipei verliep, zo goed als, voorspoedig. Een klein beetje vertraging, maar dat was alles. Aangekomen in Taipei zou ik meteen het vliegtuig naar Brisbane kunnen pakken. Ik vragen waar dat vliegtuig is. Zucht... JA HOOR! JA HOOR! JA HOOR! Is dat K . . . . -vliegtuig al weg!! Dat kleine beetje vertraging was dus de veroorzaker! Ik kon wel janken, schreeuwen, slaan, schoppen en instorten tegelijkertijd, maar ik bleef natuurlijk cool. Een uur later was ik alweer de gelukkigste man op aarde. Ik mocht namelijk 1 nacht voor helemaal gratis en niets in een 5-sterren hotel verblijven. Ik kan je vertellen, als je 2 maanden overal en nergens hebt gegeten en geslapen, ben je best blij (understatement) met een een goede badkamer en bed (zie: foto).

Na 8 uur kosteloos gegeten en (alcohol) gedronken te hebben in de businesslounge van EVA AIRWAYS, kwam ik 20 uur later dan toch echt aan op de bestemming waar ik wilde zijn: Sydney. Hier wachtte mij een warm onthaal van Guideaux (huisgenoot Joost).

In het stuk 'Australie (zuid- en zuidoosten)' kun je lezen hoe het mij afgaat in Australie. Ik kan je alvast vertellen dat het voor mij niet echt een heel leuk verhaal is, maar voor jou waarschijnlijk wel.

Groetjes Bram