Vietnam en Cambodja

Beste familie, (voetbal-) vrienden, (oud-) collega's, en (oud-) reisgenoten,

Wederom bedankt voor alle leuke en spontane reacties. Ik zag dat sommigen dringende vragen hadden. Ik zal ze daarom dan ook meteen beantwoorden.

Gerben: Dat broekje dat ik aan heb op het dak van de boot was eigendom van SMV.

Kees & Marijke: Ik eet niet vaak 'pork in red sauce', maar ik eet wel ongeveer elke dag een ei. Daar ontkom je niet aan.

Coert & Martine en Paul: Hey Paul, Martine & andere Bosse, ik heb nog geen slangen, honden, katten, apen, krekels, kakkerlakken of andere afwijkende vlees/ insectensoorten gegeten. Misschien dat het komt omdat ik 3 weken met Jarich, een vegetarier, heb gereisd. Soms heb ik weleens mieren, lange zwarte haren, vliegen of rupsen in mijn eten. Smaken allemaal prima. Oh ja, hier op Koh Tao heb je hele grote krekels. De honden hier zijn er helemaal gek van. Als je ze voert, hoor je de krekel nog krekelen in de bek. Soms zie je ook honden heel hard trappelen met de poten, geen idee hoe dat komt.

Alberto en Umberto (Robert): Ja, er lopen genoeg genoeg knappe meisjes rond, maar je moet inderdaad uitkijken dat je niet de 'verkeerde' treft. Ze zijn soms bijna niet van echt te onderscheiden.

P (Pieter-Paul): Hoeveel de vrouwen of 'vrouwen' hier kosten? Dat ligt eraan hoe goed je kan onderhandelen, P. Voor jou zal het waarschijnlijk goedkoop zijn, slechts een paar kippen.

Hieronder het vervolg van mijn reis:

De laatste keer zat ik in laos, in Vientiane om precies te zijn. We moesten daar wachten op onze visum voor Vietnam. Op maandag 20 februari konden we onze visum ophalen en dezelde middag nog zijn we naar de hoofdstad van Vietnam gevlogen, Hanoi. Hanoi ligt in het noorden van Vietnam. Als we met de bus waren gegaan zouden we er 24 uur over doen, nu was het slechts 1 uur vliegen.

Hanoi was een drukke, vochtige en koude stad, waar idereen loopt te toeteren. Als je het niet gewend bent, wordt je helemaal gek. Na 1 dag zijn we naar Halong Bay gegaan, Halong Bay ligt ten oosten van Hanoi.
In Halong Bay hebben we 1 overnachting gehad op een boot. Het speciale aan Halong Bay is, dat het een baai is waar honderden hoge puntige rotsen uit het water steken. Toen wij er waren was het mistig en op de foto's kun je zien dat de baai er dan heel mysterieus eruit ziet. 's Avonds op de boot hebben we gekaraoked. Al die Aziaten zijn helemaal bezeten van karaoke. Als je vrienden wilt maken, moet je zeggen dat je wilt karaoken.
Toen we terugkwamen in hanoi hebben we voor 19 dollar (16 Euro) een open bus ticket gekocht, waarmee we ongeveer 1800 km naar het zuiden konden reizen en 6 plaatsen konden bezoeken. De plaatsen die we konden bezoeken, zijn als volgt: Ninh Binh, Hue, Hoi An, Nha Trang, Mui Ne Beach en Saigon (Ho Chi Minh City). Totale reistijd: 38 uur.

Ninh Binh hebben we overgeslagen en in Hue zijn we maar 1 dag geweest. Ja, wat wil je als het maar 15 graden is met bewolking en wat regen?

Hoi An was het eerste kustplaatsje. Hier hebben we gerelaxt op het strand en een oude tempel bezocht, My Son.

In Nha Trang hebben we idem dito gerelaxt. Hier hadden we trouwens een enorm grote kamer met alles erop en eraan. We zaten op de hoogste etage met uitzicht op zee en over de stad. Boven onze kamer was een grote veranda. En dat alles voor 2,50 Euro per persoon. Helemaal geweldig!

Mui Ne Beach was heel mooi. Een klein kustplaatsje met alleen maar bungalows aan zee. Hier heb ik een paar hele mooie foto's kunnen maken van de zonsondergang. Ook zijn we hier naar hele grote duinen geweest. Bekijk de foto's maar!

Saigon was heel speciaal. Hier zijn we naar het oorlogsmuseum gegaan. We kwamen lachend binnen. Toen we 2 uur later weer buiten liepen, was het lachen ons wel vergaan. Ik heb foto's gezien in het museum, die ik nog niet eerder van de Vietnam-oorlog had gezien. Ze hadden zelfs ongeboren babylijkjes op sterk water tentoongesteld om te laten zien wat chemische wapens kunnen aanrichten. Eerst laten ze foto's zien van kopstukken en militairen in actie tijdens de oorlog. Daarna laten ze foto's zien van slachtoffers en gevangenen. Heel aangrijpend en indrukwekkend allemaal. Buiten op straat kun je nauwelijks zien, dat er 30-40 jaar geleden zo'n erge oorlog is gevoerd. Je kunt namelijk met iedereen lachen en ze zijn bovendien erg grappig allemaal. Of je nou wel of niet iets van ze koopt.
De volgende dag zijn we naar de oorlogstunnels gegaan. Hier heb ik foto's van. Het is ongelooflijk hoe die Vietnamezen al die tunnels hebben gemaakt. 200 kilometer in totaal. Zowel tegen de Fransen als tegen de Amerikanen hebben deze tunnels een sleutelrol gespeeld. De gaten en tunnels zijn zo smal, dat een dikke Amerikaan er niet inpast. Op een van de foto's kun je zien dat ik en een lange Nederlander (Jarich) van 1.95 meter lang er wel in passen en in kunnen lopen/ kruipen.
Een ander feitje van Saigon is: 1000 mensen per maand verongelukken in het verkeer van Saigon, dat zijn ongeveer 33 mensen per dag. Als je net als Jarich midden op een druk kruispunt gaat staan, begrijp je misschien wel waarom het dodental zo hoog is. Nadat we deze foto hadden genomen, hebben we binnen 5 minuten twee ongelukken gezien. Ja, dan schrik je wel. De twee ongelukken vielen allemaal gelukkig mee.

In Saigon wilde ik mijn vliegticket verlengen, omdat ik op mijn gemak Cambodja wilde zien en ik op mijn gemak wilde gaan duiken in Koh Tao. Helaas kon ik mijn vliegticket maar met 2 dagen verlengen, omdat mijn vliegtuigmaatschappij na die datum niet meer naar Australie vliegt. Heel fijn, maar niet heus. Ja, ik weet het. Ik mag niet klagen, maar dit vond ik toch wel KL...!
Het betekende dat ik vanaf Saigon alleen verder ben gereisd. Ik ben 3 nachten en 4 dagen in Cambodja geweest. Van die 4 dagen heb ik in anderhalve dag een van de zeven wereldwonderen kunnen zien, Ankor Wat (zie: foto's). Op zaterdag 11 maart ben ik vertrokken vanaf Siem Reap (Ankor Wat). Na 28 uur achter elkaar te hebben gereisd per bus, zat ik in Koh Tao. De weg van Siem Reap naar de Thaise grens was een hel. Er lag nauwelijks asfalt op de weg. 4 Uur lang ben ik door elkaar geschut samen met 20 andere mede-passagiers. Op een van de laatste foto's kun je de slechte weg zien. In Thailand was alles weer koek en ei.

Ik zit nu op Koh Tao, een rustig en mooi eiland in het zuiden van Thailand. Eergisteravond zou ik met de Party Boot naar de 'wereldberoemde' Full Moon Party gaan op een ander eiland, Koh Phangan. Helaas miste ik op een haar na de boot. Ik stond op een verkeerd punt te wachten. Toen ik daar achter kwam, ben ik als een speer naar het goede punt gegaan. Ik kwam aan, zag de boot vertrekken en ik rende er naar toe. Maar een sprong van 5 meter vond ik toch iets te groot. De boot met honderd party-people erop wilde niet voor mij keren. Helaas, GVD! Het werd een trieste avond voor mij...

Morgen, de 17e, ga ik beginnen met een 4-daagse duikcursus. Als Jarich vandaag of morgen arriveert, zal hij zich toevoegen aan de duikgroep. Als ik deze cursus goed afrond, heb ik mijn Open Water Padi/ Certificaat en mag ik officieel 18 meter duiken.

Het gaat jullie allemaal goed en tot mijn volgende avontuur (in Australie)!

Bram