Het is weer zover!

Hallo Allemaal!

Zal ik er een lang verhaal van maken of een kort verhaal? Als ik er een lang verhaal van maak, zullen minder mensen het lezen en zal ik waarschijnlijk minder reacties krijgen. Reacties die ervoor zullen zorgen dat ik me niet helemaal als Remy Alleen Op De Wereld voel. Als ik er een kort verhaal van maak, zal ik het allemaal beknopter moeten beschrijven. Weet je wat? Ik maak er gewoon een lang verhaal van!

Er was eens... een jongen die wilde gaan reizen nadat hij zijn opleiding Bedrijfskunde had afgemaakt. Echter hij werd steeds ongelukkiger omdat het hem maar niet lukte om een begin te maken met deze scriptie. Op een gegeven moment vroeg hij zich af wat voor zin het had om deze scriptie af te maken en daarmee ook zijn opleiding. Velen konden hem het antwoord geven, maar hij zelf kon zich niet in de antwoorden vinden.

Even van de hij-persoon naar de ik-persoon... Er moest een knoop doorgehakt worden voordat ik nog langer door zou sukkelen. Uiteindelijk heb ik in november besloten om te stoppen met mijn opleiding en een ticket te boeken naar Mexico City. Ik had al heel lang in mijn hoofd om in mijn eentje te gaan reizen in Midden- en Zuid-Amerika. Ook had ik in mijn hoofd om in het noorden te beginnen en daarna steeds zuidelijker te gaan reizen. Mexico City leek me daarom een goed begin.

Om dat lange verhaal iets korter te maken en concreter te worden. Afgelopen zaterdag 22 januari ben ik vanaf Schiphol naar Mexico City gevlogen, precies 5 jaar later, op exact dezelfde datum, toen ik van Schiphol naar Bangkok vloog om mijn eerste wereldreis te maken. Leuk, hè? Ik ben van plan om minimaal 1 jaar weg te blijven. Tijdens mijn reis wil ik Spaans leren, surfen, duikcursussen volgen, jungle-tochten maken, werken (op eventueel vrijwillige basis) en wat verder op mijn pad komt.

Om toch weer terug te komen op dat lange verhaal. Vanaf het moment dat ik mijn ticket had geboekt op 16 november, heb ik 2 maanden lang één stress al stress gehad. Hoewel ik me redelijk kon opladen om van alles te regelen en daarnaast 180 uur per week te werken, is het me toch behoorlijk opgebroken, vooral de laatste weken. Echt niet normaal meer. Ik had het vooral aan mezelf te danken omdat ik nog zoveel wilde werken de laatste weken. Afgelopen zaterdag kwam ik dan ook meer dood dan levend aan in Mexico City. Mijn eczeem is nog nooit zo erg geweest. Ik ben nu een paar dagen verder, ik voel me nog steeds vermoeid, maar mijn eczeem wordt minder heb ik het idee, gelukkig.

Naast dat werken heb ik ook nog van alles geregeld voor mijn reis. Wederom had ik prikken nodig(hepatitis A en B, DTP en gele koorts). Verzekeringen opzeggen, veranderen en afsluiten. Abonnementen, lidmaatschappen en andere vaste lasten opzeggen. Vrijwaringsbewijs van mijn auto regelen. Inschrijving regelen voor degene die in mijn huis ´erbij´ komt wonen. Proberen van iedereen, zo goed als kwaad als dat kan, afscheid te nemen. Persoonlijke spullen uit mijn huis verhuizen. Spullen voor mijn reis aanschaffen. Bankzaken regelen. En heel veel bellen en boos worden aan de telefoon, omdat er weer iets is misgegaan bij een bedrijf of instantie! En ga zo maar door!

Ik wil nog even zeggen tegen iedereen die op mijn afschijt-borrel was: Bedankt! Joost, Laurens, Beniño en Floyd, bedankt voor het (ver)knallende einde! Patrick, nog bedankt voor het opruimen de volgende dag! Kenneth, bedankt voor je inhoudelijke aanwezigheid! Michael, bedankt voor de muziek! Marc, bedankt voor de Tequila, sigaren, pancho en sombrero met zakjes meel. Jan, bedankt dat ik je na lange tijd toch nog gezien heb! Krista, bedankt voor het vriendenboekje! Sander, Lee, Sarah en haar zus, bedankt voor het wasbolletje en de knoflook! Marius, pa, ma en Kees, bedankt dat jullie er ook waren. Voor degene die ik ben vergeten of helaas niet konden komen... ook nog bedankt! Zo, dan ben ik in ieder geval niemand vergeten. Haha!

Mijn eerste reisverslag zal meteen na dit introducerende verslag komen. Adios!

PS: mocht je me een email willen sturen, gebruik dan b.bossche@gmail.com! klavertje4000@hotmail.com ligt in coma, omdat ik mijn wachtwoord niet meer weet!